Бехуди

Бо хештанам, аммо аз хеш гурезонам,
Ман гумшудаам дар худ, пайдояму пинҳонам
Роҳе, ки сипардам ман, чоҳе ба карон будаш
Афтода ба чоҳам ман, гумкардаи Канъонам.
Дар мулки каён чустам худро, нашудам пайдо
Дар чамъи зи худ ғофил чун бод парешонам
Ин чо ҳама аҳли “қол”, аз “ҳол” ҳама дуранд
Афтода ба як кунче дилсарду пушаймонам
Саркуб шуд ишқи дил бо панчаи дилкурон
Ман гушаи матрукам, як хитаи вайронам
Рустам, ту кучо хобй, он фарри каёнй ку?
Дар мулки Самангон бин, ман бардаи туронам